ผมมีเรื่องราวจะมาแชร์ให้ฟัง มันค่อนข้างจะหดหู่ในระ...

ผมมีเรื่องราวจะมาแชร์ให้ฟัง มันค่อนข้างจะหดหู่ในระดับนึง แต่มันก็ทำให้เราเห็นค่าความสำคัญของคนใกล้ตัวมากยิ่งขึ้น

ผมต้องบอกว่าเรื่องนี้มันไม่ใช่เรื่องของผมเลยซักนิด แต่ที่ผมพยายามจะช่วย เพียงเพราะความเป็นพ่อแบบเดียวกับกับน้องเค้า เรื่องมันมีอยู่ว่า มีน้องคนนึงที่เป็นคนที่รับชมสตรีมผมเป็นประจำ ลูกเค้าป่วย ในช่วงที่โควิทระบาดหนัก แล้วตอนนั้นน้องหาโรงพยาบาลไม่ได้ ไม่มีที่ไหนรับ เพราะช่วงโควิทระบาด เตียงเต็มหรืออะไรก็ตามบลาๆ น้องเหมือนเห็นว่าผมน่าจะเป็นกระบอกเสียงที่ช่วยเหลือเรื่องนี้ได้เลยแท๊กมาหาเฟสผมเพื่อขอให้ผมเป็นกระบอกเสียงในการประชาสัมพันธ์ ถึงโรงพยาบาล เพื่อให้ลูกได้เข้ารับการรักษา ผมก็ช่วยเหลือน้องเรื่องการประชาสัมพันธ์ให้ และไม่นานน้องก็ได้รับเข้าการรักษาที่โรงพยาบาล ผมก็คอยถามไถ่น้อง เพราะเห็นว่าน้องก็ไม่ได้มีเงินมากพอที่จะรักษา ผมก็พยายามจะช่วย แต่น้องก็ไม่ได้บอกให้ผมเอาเงินมาช่วยใดๆทั้งสิ้น แม้ว่าผมจะบอกผมว่าเต็มใจช่วยนะ ไม่ต้องเอามาคืน น้องก็ยืนยันว่า เกรงใจผม หลังจากนั้นน้องก็ไม่ได้ทักอะไรมา จนพอมาวันนี้ น้องทักมาหาผม แต่เหมือนว่าน้องน่าจะบวชให้ลูกอยู่ในขณะที่ลูกรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล แล้วหมอโทรมาแจ้ง ว่าลูกเสียชีวิตแล้วนะ แล้วนั้นก็คือคำแรกที่น้องทักมาหาผม ในช่วงที่เราไม่ได้คุยกันหลายวัน ผมรู้สึกหดหู่แบบบอกไม่ถูก ทั้งๆที่มันไม่ใช่เรื่องของผมเลย แต่เป็นเพียงคนที่ผมพยายามจะช่วย แต่ไม่มีโอกาสจะได้ช่วยเหลือน้องเค้า อย่างที่ผมบอกคุณผู้ชมตลอด ว่าถ้าเกิดผมมาอยู่ตรงนี้ มีชื่อเสียง มีเงินทองมากขนาดนี้ แต่ถ้าผมช่วยเหลือใครไม่ได้ ผมก็ไม่รู้ว่าผมจะมีชื่อเสียงไปทำไม เพราะชีวิตผมแค่อยากให้พ่อแม่และครอบครัวสบาย แล้วในตอนนี้มันก็สำเร็จไปแล้ว ผมอยากจะช่วยเหลือคนอื่น ที่ชีวิตเป็นแบบผม คนที่เค้าไม่มีต้นทุนชีวิต ให้เค้ารู้สึกว่าเค้าไม่ได้อยู่บนโลกนี้คนเดียวนะ แบบที่ผมเคยเจอมา

สุดท้ายนี้ที่ผมอยากจะบอกคือรักครอบครัว คนใกล้ตัวให้มากๆนะครับ เราไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้หรือวันนี้จะเป็นวันสุดท้ายของชีวิต ดูแลอย่าให้รู้สึกกันในตอนสาย ว่าน่าจะทำดีกับเค้าให้มากๆเนอะ เพราะในตอนนั้นแค่คำบอกลา ผมว่ามันก็คงไม่มี..

---